“Ormanda bir çocuk mu?!”

Ormanda ılık ve yumuşak bir rüzgar yavaşça esti ve uyuyan çocuğun saçlarını okşadı. Florin Şefi, hafifçe gülümseyerek çocuğu izledi. Sakin ormanın derinliklerinde, yeni doğmuş bir sincaptan daha büyük değildi. Valentine, çocuğun nereden geldiğine dair bir ipucu bulabilmek için etrafına baktı, ancak ağaçların arasından gelen kuş sesleri ve ormanın derinliklerinden gelen ceylanların ayak seslerinden başka bir iz yoktu. Dikkatlice bebek Shai'yi kucağına aldı ve köye doğru yola koyuldu. Çocuk, küçük eliyle uzandı ve Valentine'nin sakalına dokundu. Küçük bir su damlasını andıran gözlerini açtı ve o an Valentine, çocuğu yetiştirmesi gerektiğini anlamıştı.

“Ona ilk baktığımda, onun şafağın bir hediyesi olduğunu düşündüm…”

Valentine, kıza bütün ilgisini verdi ve ona Shailerin en önemli özelliklerinden birini aşıladı: Merak. Ancak, çocuk diğerlerinden farklıydı. Diğer Shailer iksirler, yeni bitki karışımları ve bu karışımları gezginlere vermekle ilgilenirken, bu kızın merakı daha fazlasındaydı. Onun masum merakı Florin Şefinin başına birçok dert açmıştı ve Valentine onun sorun yaratmaya niyetli, kaygısız birine dönüştüğünü görebiliyordu.

Kız, Karanda Tepesine tırmandı ve taşıyabileceği kadar Harpi yumurtası aldı. Tepeden kovulurken kahkahalara boğuldu. Harpilerin keskin pençeleri onu korkutmuyordu. Ayaklarının altında değerli bitkileri ezerek, çiçek bahçelerinde şarkılar söyleyip dans etti. Hatta, Valentine'nin ödüllü eşeğini bile çaldı; minik bacakları pes edene ve kir içinde kalana kadar köyün çevresinde gezindi. Peşini asla bırakmayan belalara rağmen, köylüler Shai'ye her zaman bayıldılar.

“Yeni Bir Çağ”

Shailer, insanlar gibi yaşlanmaz. Yaşlanmaları insanlardan daha uzun sürer, hatta Shailerin en yaşlısı olan Valentine bile Elion Takvimine göre 110 yaşında olmasına rağmen, 20'lerinin başında gibi görünür! Zaman su gibi akıp giderken genç Shai, Elion Takvimine göre 15 yaşına ulaştı. Bu, ilk yetişkinlik göstergesi olması sebebiyle Shailer için özel bir yaştır.

Kimya testi, tüm Shailerin geçmesi gereken bir sınavdı ve kız da buna dahildi. Nadir otları birbirine karıştırarak, yiyenin kafasında beyaz yaprakların filizlenmesine sebep olacak kurabiyeler yapmaya karar verdi. Bu yüzden nadir otlar aramak için ormana doğru yola koyuldu.

“Fazla merak iyi değildir”

Ağaçların ve uzun çalıların arasında dolaşırken, bir mağaraya rastladı. Valentine, kıza mağaraya girmemesi konusunda kesin emirler vermiş olsa da, Shai bir şeyi yapmadan önce iki kez düşünmezdi. Hevesli bir şekilde adım atmaya başladı ve karanlık mağarada dans etti. Mağara girişinden uzakta loş bir ışık onun hedefini belirlemesine yardımcı oldu ve bir anda sarkıtların arasına daldı. Böylece, Caphras'ın gizli laboratuvarını keşfetmiş oldu.

“Bunlar da ne böyle?”

Daha önce hiç görmediği şeylere baktıkça, gözleri daha da büyüdü. Elleri aletlerin, büyük kavanozların ve minik şişelerin üstünde geziniyordu. Masada duran bir yığın kitap ilgisini çekti. En üstteki kitap parladı ve odayı aydınlattı; genç Shai bir sandalye yardımıyla masaya tırmandı. Kitaba ulaştığında ise masa ayaklarının altından kaydı, her şey havalandı ve yere düşerken, bir kavanozun parçalandığını gördü.

Kavanoz taş zemine çarptı ve siyah bir sis kıza doğru geldi. Kendini korumak için geri adım attı ancak etrafı alevlerle çevrilmişti ve o anda korkunç bir manzara yükseldi. Florin ve kızın evi, alevler içinde kalmıştı. Erkekler, kadınlar ve çocuklar yaralı bir şekilde, kızın etrafında yatıyorlardı. Duman ve yanmış bitkilerin kokusu etrafa yayıldı ve kız boğulmak üzereydi. Bütün bu yıkımın ortasında öylece durdu ve tüyler ürpertici bir çığlık kopardı. Kaybolmuş bir yavru kedi misali hareketsizdi, şahit olduklarının korkusu her hücresini sarmıştı.

“Shai… İlk ışık....”

Duyduğu sıcak sese doğru döndü. Yanan köyün sesi gittikçe kaybolurken, zeminde parlak bir küre gördü. Vücudunu kaplayan korkuyu yendi ve elini küreye doğru uzattı. Parlak kürenin üzerine ellerini koyduğu anda, yanan köyün sesleri kulağından silindi ve kara sis, iz bırakmadan kayboldu.

Etrafında yaşanan dehşete rağmen dünyanın ışığıyla parlayan küre, onunla kaldı..

Karanlıktan kurtulmuş olmasına rağmen, yaşadığı panik devam ediyordu. Koşmak için arkasını döndüğünde, küreyi yere düşürdü. Koşabildiği kadar hızlı koştu ve arkasında kalan kürenin ışığı, mağaranın karanlığına gömüldü.

Hayat dolu, masum ve genç kızın içi kararmıştı. Bir zamanlar kahkahalarla dolu olan vadi, sağır edici bi sessizliğe gömüldü. Onun için endişelenen köylüler, onu konuşturabilmek için uğraşıyorlardı. Sanki yeni bir hastalığa yakalanmışçasına sessizliğe gömüldü. Gördüklerini kafasından atamıyordu. Geceleri kabusları yüzünden uyuyamadı, topladığı bitkiler bile keyfini yerine getirmeye yetmedi. Eskiden keyif aldığı her şeye karşı ilgisini yitirdi ve küçük bir kulübede inzivaya çekildi.

Zaman su gibi akarken, 15 Elion yılının ardından, Shai'nin ikinci yaş töreni gelip çatmıştı. O yıllarda tanık olduğu dehşet dolu anıları kafasından attıysa da, kürenin görüntüsünü aklından silemedi. İçinde küçük bir dünya barındıran, parlak bir ışık. Kabusları azaldıkça, kürenin görüntüleri ortaya çıkıyordu. "Dünya'nın ışığı" diye düşündü kendi kendine.

İkinci yaş töreni için Shai'lerin, en değerli hazineyi bulması gerekir. Birçok Shai'ye göre bu, nadir otların veya Flondor kaz yumurtasının toplanmasını gerektirir. Fakat Shai için, yalnızca tek bir kıymetli hazine vardı.

"Bir kez daha yüzleşebilirim"’

Kulübesinin kapısını açtı, Florang'ıyla gardını aldı ve bir kez daha mağaraya girdi. Bu sefer mağarada yürüdü ve Bumerang benzeri bir silah olan Florang'in tavana çarpmadığından emin oldu. Geçmişte gördüklerini yeniden görme ihtimali olduğunu bilerek ilerledi ve her adımda kalp atışları daha da hızlandı. Attığı her adım, onu en derin korkularıyla yüzyüze getirebilirdi.

Laboratuvarın soluk ışığına yaklaştıkça, kürenin tanıdık varlığını hissedebiliyordu. Ancak yeniden laboratuvara ayak basar basmaz, karanlık etrafını sardı. Nefesi durdu; bir kez daha korkuları onu tüketmişti.

“Gitmen gerek, hemen arkanda olacağım”

Karanlıkta öylece dururken, önündeki iki Shai'nin sesini duydu. Durdurmak için onlara doğru uzandığında, karanlık onu engellemek için hareket etti. Karanlığın varlığıyla yüzyüze kalmıştı ve kapana kısılmış hissediyordu. Ancak gözünün ucuyla küreyi görebiliyordu. Bu sefer, hatırladığından daha da parlaktı. Korkuyu üstünden attı ve ışığa doğru uzandı; karanlık, aceleyle Shai'nin peşinden koştu. En sonunda küreyi kavrayana kadar, zaman geçmek bilmemişti.

'Başım çatlayacak gibi hissediyorum. Neredeyim? Açım… Çok açım'

Ne kadar zaman geçti diye düşündü gökyüzünde beyaz, kabarık bir bulutun süzülüşünü seyrederken. Yapraklar serinletici bahar melteminde yavaşça hışırdıyor, kuşlar birbirine gizlice şarkı söylüyordu. Her şey yabancı geliyordu. Gördüğü her şey yeniydi, her ses bir sürprizdi, ayağının altındaki zeminin hissi bile yabancıydı.

O karanlıkla iki kez tanışmıştı ve karanlık, tüm anılarını mahvetti.

Etrafında güzel bir şarkı yankılandı. Tatlı melodinin kaynağını bulmak için ayağa kalktı. Küre, belinde nazikçe sallandı ve kız ona baktığında parladı, mutlu bir şarkı söyledi. Shai, sanki etrafını serin bir meltem sarmışçasına sakinleşmişti. Yeni, neşeli kaderine doğru ilk adımını atmıştı.

Bir-İki-Üç

Florang’ı üç defaya kadar fırlatmak için basit bir beceri.

Normalde her hareketin sonu kadim bir sözle bitirilir,

ama ezber nedir bilmeyen Shailer yalnızca Bir-İki-Üç der. Florang’ın vurduğu düşmanlar geri itilir.

Al Sana!

Florang’ı öfkeyle ileri fırlattığı bir beceri.

Florang fırlatma becerileri arasında Florang'ı en uzak noktaya gönderme

özelliğine sahip. Belki de koluna aşırı kuvvet veriyordur.

Yakalandın!

Bilindik bir ‘Shai meşgalesi’.

Neşeyle yürür ve çevreyi aydınlatır.

Düşman ne kadar iyi saklanırsa saklansın, görünür.

Canavarlar bundan nefret eder ve üzerinize gelir, bu yüzden dikkatli olun.

Buraya Saklan!

Sizi ve müttefiklerinizi koruyan geniş bir ‘Shai Alanı’ oluşturur.

Bu alan, müttefikleri dış saldırılardan korur ama düşman zaten içerideyse… o zaman onları korumak zor olabilir. Muhtemelen.

Ölü Taklidi

Bir Shai’nin favori meşgalesi aniden ölü taklidi yapmaktır.

Arkadaşlarını ve düşmanı kandırdığı bir yetenektir, canavarlar karşısında etkisizdir.