“Bir Amaçla Doğdu”

Beyaz ayın Kamasylvia’yı aydınlattığı günde, genç Luthragon,

Tanrıça’nın Kutsal Ağacının önünde durdu. Ne yapacağını bilemiyordu, tek yapabildiği

öylece durup rüzgarı hissetmekti. Aradığı cevabın Kamasylve’nin yapraklarından birinde

yazılı olmasını diledi. Aklında birçok düşünce vardı.

Düşüncelerinde boğuluyor gibi hissetti. Bir Luthragon olarak Kamasylve’nin

köklerini korumak kaderiydi. Neden bunu yapması gerektiğini anlamak için

yüzeye çıkmaya karar verdi. Yüzeydeki her şey, yeraltında yaşayan adama

çok garip geliyordu.

Sonunda şok edici bir gerçekle yüzleşti. Genç Luthragon yeraltında yaşamak

zorunda kalmalarına sebep olanın kendi kız kardeşleri olmasını hiç beklemiyordu.

Şaşkınlık öfkeye döndü. İlk kez böyle bir duygu hissediyordu.

Hepimiz annemizin kutsamasıyla doğmadık mı? Bu öfke ve düşmanlık neden?

İşte o sırada bir ses duydu. Varlığını hissettiği bir canlı hemen ortadan kayboldu ama

kim olduğunu anlamıştı. Onu durdurmaya çalışan kızkardeşi Vedir ve

yeraltındaki Luthragonlar oradaydı.

Luthragon, kara dumanı, ormanın içine kadar takip etti.

Yakalamak için elinden geleni yaptı ama aradaki mesafe çok büyüktü.

Mesafe sebebiyle Tatar Yayının yeterli olmayacağını düşündü. Bu yüzden

nefesini tutarak Asil Yayını çekti. Tatar Yayı yetersiz olsa bile

Asil Yayı kesinlikle ona ulaşabilirdi.

Vedir’in peşine düşen Luthragon, nefesini tutarak yayını gerdi.

Konsantrasyonu sayesinde her şey yavaşlamış gibiydi. Rüzgarı bile görebiliyordu sanki.

Kısa süre içinde hedefini buldu ve oku attı.

Ok, şiddetli bir sesle rüzgarı keserek hedefine gitti.

Luthragon, Vedir’i kontrol etti fakat sadece attığı okları bulabildi. Okları yerden aldıktan sonra geri dönüp oradan ayrılmaya hazırlandı. O sırada bir ses duydu.

“O acınası okla beni vurabileceğini mi sandın?”

“Adùir’den asla ayrılmamalı ve kaderini yaşamalıydın.”

“Buraya ait değilsin, Muhafız.”

Luthragon hemen sesin geldiği tarafa döndü ama Vedir çoktan bir hamle yapmıştı.

Tedo’dan karanlık bir enerji çıktı ve Luthragon’a saldırdı. Luthragon büyük bir acı ile durduğu yerden yuvarlandı. Acıya tamamen yenik düşmeden önce,

gücünün son damlasını kullanarak Vedir’i vurdu.

Okun rüzgarı dağılır dağılmaz etrafa bakındı.

Ama Luthragon’un okundan ve

Vedir’e aitmiş gibi görünen kandan başka bir şey yoktu.

Kanı takip edip Vedir’i yakalaması gerektiğini biliyordu ama vücuduna söz geçiremedi.

Zayıflığına hayıflanan Luthragon, bir ağaca yaslandı.

Bütün gün yaşadıklarının fiziksel ve zihinsel acısı bir araya gelmişti.

Yerdeki oku alırken mırıldandı.

 “Anne, bana verdiğin görevi yapabileceğimden emin değilim.”

Acı ve öfkeyle, kırılan oku aldı. Aniden vücuduna bir ışık hüzmesi isabet etti.

Belki de kan kaybı yüzünden kendinden geçti.

Hissettiği sıcaklığın sebebini merak ederken, ağaçların arasında bir sylvia kurdu belirdi.

 “Yükselen Güç. Sylvia kurdu.”

Sylvia kurdu yaklaştı ve etrafını kokladı. Kurdu ilk kez görmesine rağmen büyük bir mutluluk ve nostaljik duygular hissetti. Kendine gelmesi ile beraber Asil Yayının titrediğini hissetti. Sylvia kurduna tepki veriyordu.

Kısa süre sonra Luthragon, kurdun, Asil Yayın içindeki gücün yansıması olduğunu anladı. Muhafızın yoldaşı ve Tanrıça’nın bahşettiği güçtü.

Luthragon tehlikede olduğu için mi ortaya çıktı?

Hayır, belki de Vedir ile yaşadığı olay yüzünden uyandı.

Ani bir düşünce belirdi. Belki de tanrıça olanların farkındaydı.

Bu düşünceyle elini sylvia kurduna uzattı. Kurt, buna fırsat vermeden uzun bir ulumayla ışığa dönüştü ve vücuduna girdi.

“Kaderini kendi ellerinle yaz.”

“Doğru olduğuna inandığın yoldan yürü.”

“Böylece, kaderinde olanları yapacaksın ve sana vereceğim cevap bu.”

Sesin sahibinin kurt mu yoksa kendisi mi olduğundan emin olamadı.

Gerçi genç Luthragon için bunun bir önemi kalmamıştı.

Aradığı cevabı bulunca zihni arındı ve acı yok oldu.

Asil Yayı tutan ellerde tereddüt kalmadı.

“Kaderimi belirleyecek olan benim.”

Yok Oluş Işığı

Bu beceri, hedefe dev bir ok fırlatır. Okun isabet ettiği yerde devasa bir patlama yaşanır.

Gözcü

Bu beceri, Archer’ın saldırganlığını arttırır ve sınırlı bir süre için yıkıcı bir güç kazanmasını sağlar.

Işık Hızında

Bu beceri, enerji toplayarak, Asil Yayın uzun menzilini ve gücünü en üst seviyeye çıkarır.

Arzunun Pençeleri

Yakındaki bir düşmanı bayıltır ve mesafeyi arttırdıktan sonra saldırır. Hem ok hem de kısa mesafe mızrak olarak kullanılabilir.

Akım: Işık Geçişi

Geri çekilip atış yaparak birçok beceriden sonra kullanılabilen faydalı bir beceri.