Mevsimlerden sonbahar, seni kaybetmemin ardından 3 sene geçti. Tüm önemli anlarımda, üzüntülerimde, sevinçlerimde ve heyecanlarımda buraya, ilk tanıştığımız yere, Bernianto Çiftliğine geldim. Sanki hep yanımdaymışçasına, sakince akan ve bana senin yumuşak kalbini hatırlatan bu ırmağa içimi döktüm her seferinde. Ama artık sana ve yaşadığımız anılara tutunmanın yükü çok fazla gelmeye başladı kırılgan bedenime. Sonbaharın habercisi olan huş ağaçlarının turuncu ve sarımtırak yaprakları rüzgarın sesiyle hışırdarken ve güneş yavaşça güne veda ederken hafif bir sonbahar yağmuru başladı gözyaşlarımı gizlercesine. Sense bana veda ettin rüzgarın sesiyle. Ruhunun huzura kavuşması için dua ediyorum, elveda Aestas...